Niebieski i stare złoto

Połowa września to był dla mnie bardzo towarzyski czas:-)
Moje Liceum Ogólnokształcące obchodziło 60 urodziny a nasza klasa miała bardzo okrągłą rocznicę zdania matury! Czyli nasz rocznik obchodził podwójne święto. My tak mamy, liceum świętuje na okrągło i my świętujemy na okrągło.
Staram się zawsze tak wszystko poukładać aby pojechać i spotkać się z  z tą "naszą klasą"
Samo wejście do gmachu szkoły jest już ekscytujące a spotkanie znajomych twarzy bardzo miłe.
Prawdą niestety jest, że nasz rocznik już nie należy do najliczniej reprezentowanych na takich imprezach. Trochę wody upłynęło od czasu jak byliśmy piękni i młodzi z głowami pełnymi marzeń, planów...wybierający się na podbój świata, nasze życie potoczyło się tak jak się potoczyło, raz była górka czy nawet spora góra a raz zaliczało się dołek:-)
Ale co tam! Miło było prawie na progu wpaść na swoją wychowawczynię:-))) wyściskać się, szybko zdać relację pt: co i jak... i szukać "swoich".  To działo się w piątek. Już w tenże piątek wszystkie knajpy i knajpeczki na rynku były wieczorowo/nocną porą opanowane przez absolwentów naszego liceum. A w sobotę po programie bardzo ale to bardzo oficjalnym była wspólna impreza! Jak zwykle wspomnieniom  i opowieściom nie było końca, blady świt zastał nas przy stole biesiadnym, jako jedni z ostatnich opuszczaliśmy pole bitwy, a jak się potem okazało odprowadzające się grupy i grupeczki, postały jeszcze na różnych rozstajnych drogach... Gadaniu nie było końca.  Znaczy się starzy( tylko peselowo) ale jarzy;-)))
Odespałam  szkolną imprezę i zabrałam się za inne spotkania towarzyskie, chociażby dlatego, że wiele osób z racji zjazdu absolwentów było w domach rodzinnych i łatwo można było ich namierzyć.
Spotkania towarzyskie zakończyłam wizytą u daaaaawno nie widzianej znajomej, żebym nie skłamała ale nie widziałyśmy się ze dwadzieścia pięć lat!
Przez chwilę mieszkałyśmy przez ścianę czyli na jednej klatce schodowej, na jednym piętrze.
Ona właśnie skończyła studia i wróciła do domu, dostała pracę a ja właśnie skończyłam szkołę i wyjechałam na studia. Trudno w ciągu dwóch, trzech godzin opowiedzieć co działo się u nas przez ten czas, dałyśmy jednak jakoś radę a nawet rozmowa przeturlała się  przez moje decoupageowanie:-)
Wynikiem tego turlania jest dzisiejsza praca pt: a mogłabyś mi też zrobić taką torebkę? A mogłabym:-))) No bo ja z moim ukochanym workiem się nie rozstaję, zabieram go wszędzie  http://decoupage-maryski.blogspot.com/search/label/torba
Co prawda TA torba to nie taki sobie worek a porządna torebka... no i niebieska! A czy ktoś widział w moich pracach kolor niebieski? Cóż i z niebieskim jak trzeba to się zmierzymy;-)
Zadanie brzmiało: mam ozdobić torebkę wszystko jedno jak byleby był niebieski i stare złoto...
No to mamy niebieską torebkę z niebieskim i ze starym złotem!
A na torebce trochę gazety, trochę serwetki ryżowej, pastę puchnącą niebieską  (pasta ma to do siebie, że jak puchnie to puchnie i czasem puchnie w sobie wiadomym kierunku;-( ) mamy złotko, patyny, torebkę polakierowałam, ale chyba jak wyschnie, to przejadę jeszcze lakierem aksamitnym, bo to świecenie nie za bardzo mi się podoba, poczekam jednak jak wszystko doooobrze wyschnie, no bo ja tradycyjnie fotografuję pracę w stanie niedoschnięcia.